Jednostka Wojskowa GROM - Dziedziczenie tradycji

Dziedziczenie tradycji

Jednostka Wojskowa GROM dziedziczy tradycje legendarnych Cichociemnych Spadochroniarzy Armii Krajowej.

Wywiad niemiecki, działający w Anglii, nigdy nie trafił na ich ślad. Nigdy wszyscy, a było ich 316 (w tym jedna kobieta),
nie stanęli obok siebie na jednej zbiórce - w jednym szeregu. Nigdy też nie stworzyli, w typowym rozumieniu, związku zbrojnego czy oddziału
wojskowego.

W 1940 roku dwóch kapitanów Jan Górski i Maciej Kalenkiewicz rozpoczeli pracę nad otwarciem drogi lotniczej do okupowanej Polski,
stali się oni współtwórcami idei powstania elity polskiej dywersi - CICHOCIEMNYCH.
Ten dumny przydomek narodził się na przełomie lat 1941/1942 w rozproszonych po mglistej i górzystej Szkocji obozach szkoleniowych,
oddaje on znakomicie charakter działań żołnierskiej elity przygotowywanej do cichego działania w mroku nocy.
W tym jednym słowie zawarta jest kwintesencja pora i sposób działania żołnierzy "specjalnego przeznaczenia".

Wyselekcjonowano 2413 kandydatów, którzy przechodzili wszechstronne i wyczerpujące szkolenie w ponad 50 tajnych ośrodkach SOE oraz w polskich bazach.

Kandydaci na cichociemnych zwerbowani przez Oddział VI (od 1942 roku Oddział Specjalny) Sztabu Głównego Naczelnego Wodza,
przechodzili szereg kursów polskich i brytyjskich. Program szkolenia doskonalono z upływem czasu. Obejmował on cztery grupy kursów:
zasadnicze, specjalistyczne, uzupełniające oraz praktyki. Szkolenie Cichociemnego trwało kilka miesięcy. Inaczej przebiegało szkolenie skoczków
przewidzianych jako dywersanci czy dowódcy oddziałów powstańczych, a inaczej radiotelegrafistów, wywiadowców, oficerów sztabowych
lub instruktorów broni pancernej, lotników, specjalistów od propagandy czy fałszerzy dokumentów.
Zasadą było, że wszyscy musieli ukończyć kurs spadochronowy i odprawowy.

Trudy szkolenia zniosło zaledwie 605 kandydatów, a tylko 316 zostało przrzuconych do Polski w 82 przelotach- od 15 lutego 1941 r. do 26 grudnia 1944 r.
Cichociemni prowadzili w okupowanym kraju działalność dywersyjno sabotażową. Do najbardziej znanych operacji i akcji należą:
Operacja "Ostra Brama", akcja "Most III", akcja "Pińska" oraz zdobycie końskich. W Powstaniu Warszawskim wzięło udział 95 Cichociemnych.
Cichociemi to byli wysokiej klasy fachowcy przeznaczeni do zadań specjalnych,
ich predyspozycje psycho-fizyczne sprawiały, że szybko odnajdywali się w zastanej rzeczywistości i naturalnie przyjmowali rolę liderów.

Nie sposób w kilku słowach ująć całokształt i wachlarz działalności Cichociemnych.
Historie życia żołnierzy, ich losy oraz osiągniecia były, są i będą inspiracją dla kolejnych pokoleń.

Wielu z Cichociemnych osobiście spisało swoje wspomnienia, powstało wiele publikacji, które traktują o tych niezwykłych żołnierzach Armii Krajowej.
Warto poznać historie osób, które złotymi zgłoskami zapisały się na kartach historii.

Źródła:

Jędrzej Tucholski "Cichociemni"

Kacper Śledziński "Cichociemni. Elita polskiej dywersji"

https://www.1944.pl/

http://elitadywersji.org/

Na terenie Jednostki GROM znajduje się Sala Tradycji poświęcona Cichociemnym, do której skoczkowie Armii Krajowej oraz ich Rodziny przekazali swoje osobiste pamiątki.

Przyjeżdżając do Warszawy z głębi kraju lub zza granicy, zawsze mogą liczyć na przyjęcie i gościnę w Jednostce.

Każdego roku w trzecią niedzielę maja, Cichociemni Spadochroniarze Armii Krajowej oraz ich krewni zjeżdżają z całego świata,
aby złożyć wieniec przy pomniku upamiętniającym bohaterskie czyny, chwałę i męstwo Cichociemnych na Cmentarzu Powązkowskim.
Po przybyciu do Jednostki uczestnicy spotkania składają kwiaty pod Pomnikiem Braterstwa Broni Żołnierzy GROM i Cichociemnych,
po czym spotykają się w Sali Tradycji poświeconej Ich pamięci. Jest to czas refleksji i wspomnień.
Na jednej ze ścian umieszczono fotografie wszystkich 316 Cichociemnych. W tym wyjątkowym dniu wszyscy stoją w jednym zwartym szeregu
- żyjący z tymi, którzy odeszli w chwale na wieczna wartę.

Termin "CICHOCIEMNY" zrodził sie w czasie szkolenia żołnierzy "specjalnego przeznaczenia" w Wielkiej Brytanii i był używany w instrukcji szkoleniowej Oddziału VI z 1941 roku. Przydomek ten miał oddać charakter zadań do których przygotowywani byli skoczkowie: po cichu i po ciemku.
Wolą naszych Patronów było podtrzymanie tej nazwy, która wkrótce mogłaby odejść wraz z Cichociemnymi.
Na wniosek Dowódcy Jednostki decyzją Nr 179/MON Ministra Obrony Narodowej wprowadzono wzór oznaki rozpoznawczej dla Żołnierzy Zespołów Bojowych Jednostki-"CICHOCIEMNY", którzy pomyślnie ukończyli kurs podstawowy oraz specjalistyczne szkolenie bojowe.